تحولات منطقه

۱۵ مرداد ۱۳۹۶ - ۱۱:۱۶
کد خبر: ۵۵۳۲۸۴

ساری- بچه های کار شمال، پشت چراغ قرمزها ماشین برق نمی اندازند... دستمال کاغذی نمی فروشند و فال تان را نمی گیرند... آنها می دوند برای فروختن سطل های کوچک آلو جنگلی و آویشن خشک کرده...

زمان مطالعه: ۱ دقیقه

قدس آنلاین - رقیه توسلی: می آیند ویلا، نشان تان می دهند، ده ساله، نُه ساله هایی که بزرگانه حرف می زنند و دستانِ زُمخت دارند و چشم هایی که اثری از شیطنت کودکانه آنجا  پیدا نیست...

بچه های خرجی دربیاور مازندران و گیلان، سلام و علیک هایشان هم، خاص است. می گویند: خاخور و بِرار، تِی فدا... قابل نِدارنِ... اَمه میمان...

هشت ساله هایی اینجا دارد که پول شمردن شان، تکان دهنده است. عین پدرها اسکناس می شمارند. در حاشیه جاده، همنشین بلال ها و مرکبات اند و با زبانِ ترازو و کیلو، چک و چانه می زنند و گاهی می گویند: بفرما داداش خوب. انگار مهمان مایی...

اینجا در شهرهای ساحلی، فرزندان کار کم نیستند. تمشک و قارچ و پونه بدست ها. کلاه به سرهایی که سخت و عاشقانه، حرفه شان را دوست دارند. گپ نزدن با مسافران را. سِیر کردن در روز و شب هایی که تحکم شان می کند، بدوند و باز بدوند و باز...

اینجا شمال فریبا و پُر عشوه و کرشمه است. با چای های آتشی که پسران و دخترانِ مهربان دَم می کنند... با نان های محلی که آفتاب سوخته ترین دست های کم سن و سال، تعارف تان می زنند...

پی نوشت ۱: به امید روزی که همه ی کودکان این کره ی خاکی، تنها بدوند و دلپذیرانه بازی کنند و کیفور شوند و هیچ شش – هفت ساله ای ناگزیر نباشد نازِ بزرگسالی را بکشد برای یک بسته فلفل سبز بیشتر...

پی نوشت ۲: آفتاب مرداد، بی اَمان است؛ لطفاً کودکان مظلوم کار را در سیاحت تان بیشتر دوست داشته باشید.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
در زمینه انتشار نظرات مخاطبان رعایت چند مورد ضروری است:
  • لطفا نظرات خود را با حروف فارسی تایپ کنید.
  • مدیر سایت مجاز به ویرایش ادبی نظرات مخاطبان است.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظرات پس از تأیید منتشر می‌شود.